فعل های عبارتی در زبان انگلیسی:

فعل های عبارتی (Phrasal verbs)، فعل های ترکیبی یا دو بخشی در گرامر زبان انگلیسی به افعالی گفته می شود که از ترکیب یک فعل با یک حرف اضافه یا قید ساخته می شود. معنی این افعال معمولا کاملا متفاوت با فعل اصلی می باشد.

ساختار گرامری افعال دو بخشی:

در مشاهده فعل های دو بخشی که از یک فعل به همراه یک قید یا حرف اضافه ساخته می شود، نمی توان تنها بر اساس معنی فعل یا کلمه دیگر به معنای کل فعل عبارتی پی برد. در نتیجه لازم است که به عنوان یک عبارت جدید، معنای آن را به طور کامل بیاموزید.

به عنوان مثال فعل دوبخشی “go through” را در نظر بگیرید. این فعل عبارتی دارای معانی متعددی همچون “از چیزی رنج بردن“، “دستخوش چیزی شدن” و “شرایطی را تحمل کردن” می باشد که ارتباطی با فعل “go” و حرف اضافه “through” ندارد.

به مثال زیر نگاه کنید:

He is going through difficult times these days: او این روز ها شرایط دشواری را تحمل می کند

فعل های عبارتی گوناگونی وجود دارد که دارای یک مترادف با معنای نزدیک در زبان انگلیسی می باشد. به خاطر داشته باشید که افعال عبارتی معمولا در مکالمه های عامیانه و روزمره بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد و مترادف آن ها موجب رسمی تر شدن جمله می گردد.

به مثال های زیر توجه کنید:

They have to put up with the situation: آن ها مجبور هستند که با شرایط کنار بیایند
They have to accept the situation: آن ها مجبور هستند که شرایط را قبول کنند

در مثال های بالا هر دو عبارت معنی “تحمل کردن” و “کنار آمدن” با شرایط را می دهد.

به مثال های زیر دقت کنید:

She always thought they got on well: او همیشه فکر می کرد آن ها خوب با هم کنار می آیند
She always thought they were on good terms: او همیشه فکر می کرد آن ها رابطه خوبی دارند

ترتیب کلمات در افعال عبارتی:

فعل های دو بخشی (phrasal verbs) از نظر ترکیب بخش ها به دو دسته تقسیم می شوند که شامل:

افعال عبارتی تفکیک پذیر: در فعل های عبارتی تفکیک پذیر این امکان وجود دارد که در شکل های خاصی از جملات، بخش های فعل از یکدیگر جدا شود. البته این جدا سازی موجب تغییر در معنای فعل نمی گردد.
افعال عبارتی تفکیک ناپذیر: در این نوع افعال، بخش های فعل از یکدیگر جدا نمی شود. به عبارت دیگر این قسمت ها با یکدیگر یک عبارت کامل را تشکیل می دهد.

نکته: به خاطر داشته باشید که در فعل های عبارتی تفکیک ناپذیر، قید یا حرف اضافه همیشه پس از فعل بیان می شود و هیچگاه از فعل جدا نمی گردد.

به مثال های زیر نگاه کنید:

She took care of the doll: او مراقب عروسک بود
She ~~took the doll care of~~: اشتباه است

به خاطر داشته باشید که بسیاری از فعل های عبارتی تفکیک پذیر می باشد. در چنین حالتی می توان قسمت دوم فعل را پس از مفعول جمله نیز قرار داد. در صورتی که مفعول به صورت ضمیر بیان گردد، می توان آن را بین دو بخش فعال بیان نمود.

به عنوان مثال:

He turned on the TV: او تلویزیون را روشن کرد
He turned the TV on: او تلویزیون را روشن کرد
He turned it on: او آن را روشن کرد

به طور کلی یک قانون یا قاعده برای شناخت افعال تفکیک پذیر و ناپذیر وجود ندارد. در نتیجه لازم است برای هر فعل به صورت مشخص تفکیک پذیر بودن آن را بیاموزید.

برای تماس با موسسه و شروع کلاس، فرم ثبت نام را تکمیل نمایید و با 02128421541 و 02128421048 تماس بگیرید.