فعل های کمکی در زبان انگلیسی:

فعل های کمکی در گرامر زبان انگلیسی (Auxiliary verbs) فعل هایی می باشد که برای سوالی کردن، منفی کردن، ساختن زمان های خاص و بیان جملات مجهول از آن ها استفاده می شود. این افعال شامل will, have, do, be می باشد و ممکن است که به شکل گذشته یا ساده داشته باشد که در جملات استفاده می گردد.

کاربرد فعل be چیست؟

از این فعل می توان به عنوان فعل کمکی یا اصلی در جملات استفاده نمود. از آن جا که این فعل یک فعل بی قاعده می باشد، در هر شرایط می تواند شکل متفاوتی داشته باشد. در زیر با مثال به شکل های مختلف آن در زمان های مختلف اشاره می کنیم.

به مثال های زیر توجه کنید:

در زمان حال ساده:

I am.
He/She/It is.
We/You/They are.

در زمان گذشته ساده:

I/He/She/It was.
We/You/They were.

شکل سوم فعل: been

استفاده از فعل be به عنوان فعل کمکی:

برای ساختن زمان حال استمراری در زبان انگلیسی، لازم است از فعل be به عنوان فعل کمکی استفاده شود. همیشه یک فعل اصلی با پسوند ing پس از این فعل آورده می شود و در نتیجه می توان be را فعل کمکی دانست.

در زیر به استفاده از فعل be در زمان های مختلف می پردازیم:

زمان حال استمراری: