بهترین نکات برای یادگیری گرامر انگلیسی:

موسسه زبان دایلو در اینجا 11 تا از بهترین و موثر ترین نکات یادگیری گرامر انگلیسی (English Grammar) یا همان دستور زبان را به شما ارائه می دهد تا با آموزش صحیح افعال، جملات شرطی، زمان ها و نکات مختلف گرامری بتوانید خود را به بهترین شکل اموزش دهید. پس این مطلب را تا انتها مطالعه بفرمایید.

اگر که کلمه دستور زبان (گرامر) را در یک کلاس بلند فریاد بزنید، حداقل یک دانشجو یا دانش آموز به لرزه در خواهد آمد. پس بیایید با آن روبرو شویم: مطالعه گرامر زبان انگلیسی همیشه سرگرم کننده نیست. گرامر می تواند پیچیده، دشوار و گاهی اوقات حتی خسته کننده نیز باشد. با این حال، همه ما به یادگیری و تمرین قواعد دستور زبان انگلیسی ادامه می دهیم. چرا؟ از آنجا که دانش دستور زبان برای برقراری ارتباط به زبان انگلیسی ضروری می باشد.

دستور زبان انگلیسی مناسب یکی از پایه های مهارت زبان است. این برای نوشتن، صحبت کردن و درک شما ضروری می باشد. اما در اینجا خبر خوب این است که تسلط بر دستور زبان انگلیسی غیر ممکن نیست. در واقع، با چند راهنمایی حرفه ای در ارتباط با دستور زبان، شما می توانید بسیاری از موانع که زبان آموزان انگلیسی با آن مواجه می شوند را کنار بزنید. همینطور برای اینکه بتوانید مکالمه انگلیسی خود را تقویت کنید، بهتر است که از کلاس مکالمه زبان انگلیسی که موجب بهبود سطح اسپیکینگ شما می گردد نیز استفاده کنید.

پس بیایید به 11 راهنمایی برای درک گرامر زبان انگلیسی و اجتناب از اشتباهات رایج بپردازیم.

1. سه قانون اصلی استفاده از حروف بزرگ را حفظ کنید:

شما ممکن است فکر کنید که نوشتن اسم ها با حروف بزرگ، یک قاعده گرامر بی اهمیت می باشد. با این حال، اگر که برخی از کلمات را با حروف بزرگ ننویسید، به سرعت نشان می دهد که شما به زبان انگلیسی مسلط نیستید. رعایت کردن حروف بزرگ کمک می کند تا نوشته شما از دیدگاه حرفه ای، مرتب و درست باشد.

خبر بد این است که شما تنها به حفظ کردن قوانین حروف بزرگ نویسی می پردازید. خبر خوب این است که مطالب زیادی برای حفظ کردن وجود ندارد. در اینجا سه قانون اساسی را اشاره می کنیم که شما با استفاده از آن ها به یاد داشته باشید که چه زمانی کلمات زبان انگلیسی با حروف بزرگ نوشته می شوند.

اولین کلمه در یک جمله: شما همیشه باید کلمه اول در یک جمله صرف نظر از اینکه آن کلمه از چه نوع است، با حرف بزرگ بنویسید.
اسم ها (نام ها): این شامل اسامی افراد، مکان ها، روزها، ماه ها، شرکت ها و غیره است. به عنوان مثال: نام مت، هلن، فرانسه، توکیو، میسیسیپی، مایکروسافت، شنبه، ژانویه… .
عناوین: کلماتی همچون آقا، خانم، دکتر، رئیس جمهور و غیره.

2. ضمایر I و ME با یکدیگر متفاوت می باشند:

به نظر شما کدام یک از جملات زیر از نظر گرامری درست می باشد؟

David and I like ice cream.
David and me like ice cream.

اگر که حدس می زنید جمله اول صحیح است کاملا درست حدس زده اید. اما اگر اشتباه حدس زده اید، نگران نباشید.

بسیاری از مردم بومی انگلیسی زبان نیز این قانون را اشتباه می گیرند و شما اغلب ممکن است از جمله دوم در مکالمه های خود به صورت ناگهانی استفاده کنید و یا آن را بشنوید، حتی علارغم اینکه نادرست است.

“I” و “Me” قابل تعویض نیست و آن ها در سازه های مختلف دستور زبانی استفاده می شوند. “I” یک ضمیر است که به عنوان یک فاعل در جمله عمل می کند. در مثال اول ، داوود و من هر دو بستنی دوست داریم ، هر دو من و داوود، افراد در جمله هستند، در حالی که دوست داریم فعل می باشد.

“Me” یک ضمیر است که به عنوان یک مفعول در جمله عمل می کند. مفعول “me” وقتی مورد نیاز است که شخص دیگری عمل را انجام می دهد. برای مثال بالا، کاملا درست خواهد بود که گفته شود که در آن داوود موضوع جمله و me مفعول جمله می باشد.

David bought me some ice cream.

دانستن فاعل و مفعول به شما کمک خواهد کرد که بتوانید از این مفعول ها بدون اشتباه استفاده کنید.

3. به استفاده از "Your" و "You're" دقت کنید:

این احتمالا رایج ترین اشتباه در اینترنت امروز است، زیرا هر دو این عبارت ها صدای کاملا یکسانی دارند، اما آن ها معانی و کاربرد بسیار متفاوتی دارند. “Your” یک تعریف ملکی است که چیزی را متعلق به شما بیان می کند. به مثال زیر نگاه کنید:

Your tea is becoming cold.
Your friend wants to play tennis with you.
Your colleague called you.

اما “You’re” مخفف عبارت “You are” می باشد:

You ‘re amazing.
You ‘re early.
You ‘re not serious.

اشتباهات زمانی اتفاق می افتد که ضمایر ملکی با مخفف افعل اشتباه گرفته می شود. حتی این اشتباهات در میان گویشوران انگلیسی بومی نیز رایج می باشد. این ها اشتباهات دستور زبانی هستند که می توانید به راحتی با کمی دقت از آن ها جلوگیری کنید آنها آسان برای جلوگیری کنید و آن ها را تکرار نکنید.

4. در استفاده از سه عبارت "There" و "Their" و "They're" دقت کنید:

این یک مورد دیگر از سردرگمی ها برای افراد بین ضمایر، مخفف ها و علاوه بر این، قید ها می باشد. بیایید تجزیه و تحلیل هر یک از کلمات را در مثال بررسی کنیم. کلمه “Their” یک تعریف ملکی است که هنگام استفاده از آن، شما نشان می دهید که چیزی متعلق به “آن ها” می باشد.

Their bicycle doesn’t function.
Their friend is very nice.
Their holiday is fantastic.

عبارت “They’re” مخفف عبارت “They are” می باشد که شبیه به “You’re” که در نکته شماره 3 اشاره کردیم است.

They’re a very nice neighbour.
They’re planning to visit the Louvre museum.
They’re interested in history.

کلمه “There” یک قید است که نشان دهنده مکان چیزی می باشد. به مثال های زیر توجه کنید.

Your book is there.
Did you go there?
They parked their car there.

هنگامی که شما بتوانید تفاوت این سه عبارت را خوب درک کنید، دیگر در این زمینه چنین اشتباهاتی را تکرار نخواهید کرد.

5. یک تفاوت کوچک بین دو عبارت "Must" و "Have to" وجود دارد:

افعال معین (modal) در زبان انگلیسی، نشان دهنده احتمال، امکان، وظیفه و… هستند. رایج ترین نمونه هایی از افعال معین شامل (may، must، can، shall و will) می باشد. کلمه “must” نشانگر وظیفه و یا لزوم انجام کاری می باشد.

They must follow the law.
We must understand the difference between “they’re” and “their”.
She must do her homework.

در جملات بالا به جای کلمه “must” می توان از عبارت “have to” نیز استفاده کرد و هر دو از نظر گرامری صحیح خواهند بود. تفاوت بین آن ها ظریف است. هر دو به یک تعهد اشاره می کنند، اما “must” نظر یا پیشنهاد را نشان دهد، اما “have to” به بیان یک تعهد عینی تر اشاره می کند که توسط افراد زیادی تایین می گردد.

بنابراین اگر که شما با عبارت “must” بگویید که فردی باید مشق خود را انجام دهد، به این معناست که شما نظر خود را ارائه داده اید. اما اگر که با “have to” چنین جمله ای را بیان کنید، به این معنا می بتوان باشد که برای مثال معلم او خواسته است که مشق خود را بنویسد و در نتیجه شما نیز آن را یاد آوری می کنید. در انگلیسی محاوره ای از هر دو این عبارت ها بدون تفاوت چندانی استفاده می گردد، اما در انگلیسی رسمی نیاز است که با توجه به وضعیت، عبارت صحیح تر را استفاده کنید.

6. همیشه به بررسی تطابق فاعل و فعل بپردازید:

یکی از اساسی ترین قواعد گرامر زبان انگلیسی اشاره می کند که فاعل یک جمله باید متناسب با فعل آن باشد. به عبارت دیگر، فعل نیاز به گرفتن یک فرم دارد که منطبق با فاعل باشد. برای اینکه بتوانید به زبان انگلیسی مسلط شوید، نیاز است که به این مسئله بسیار توجه کنید.

فاعل یک جمله می تواند به صورت مفرد یا جمع باشد که مشخص می کند چه شکلی از فعل نیاز خواهد بود. به مثال های زیر نگاه کنید:

He speaks English.
They speak Italian.

هر دو جمله بالا حال ساده می باشند که تشکیل شده از فاعل و فعل هستند. اما زمانی که یک جمله پیچیده تر می شود نیز نیاز است به فعل خود توجه داشته باشید، برای مثال هنگامی که بیش از یک فاعل در جمله وجود داشته باشد، فاعل ترکیبی خواهد بود.

Zahra and her friend want to go to the gallery. (They want to go to the gallery)
David and John want to go for a walk. (They want to go for a walk)
A bag, some pens and a pencil case were on the desk. (They were on the desk)

اما اینجا جایی است که جملات واقعا پیچیده تر می شوند. گاهی اوقات این موضوع توسط یک قطعه اضافی از اطلاعات همراه خواهد بود که جمله را پیچیده تر می کند و نیاز است که به قواعد گرامری آن نیز توجه کنید. به مثال های زیر نگاه کنید:

Zahra just like her friend wants to go to the gallery.
David together with John is going for a walk.
A bag along with some pens and a pencil was on the desk.

توجه کنید که چگونه این عناصر جمله، اطلاعات اضافی را ارائه می دهند. شما می توانید با خیال راحت آن ها را حذف کنید، زیرا آن ها کمتر آموزنده و رایج هستند، اما هنوز از نظر گرامری درست هستند. یک روش ساده برای بررسی توافق فاعل و فعل، جایگزین کردن فاعل با ضمیر مناسب است، مانند مثال های بالا که به آن ها اشاره کردیم.

7. از ساختار های معلوم و مجهول به صورت صحیح استفاده کنید:

در بسیاری از جملات انگلیسی، فاعل یکی از اقدامات شرح داده شده توسط فعل جمله است. این “جمله معلوم” نامیده می شود.

While the kids played football, their parents prepared dinner.

هر دو بند از این جمله شامل افعال معلوم می باشند: کودکان “بازی کردند” (بازی) و والدین آن ها شام “آماده کردند”. در موارد دیگر، فرد دیگری کار را انجام می دهد و و بر روی فاعل کار انجام می گیرد. به جمله مجهول زیر نگاه کنید:

While the game of football was played by the kids, dinner was prepared by parents.

این جمله همچنین دارای دو بند است، و هر دو آن ها دارای صدای مجهول می باشند و به همین صورت نوشته شده اند: بازی (توسط بچه ها) در حالی که شام آماده شد (توسط والدین). در حالی که توصیه می شود برای استفاده از صدای غیر معلوم (نه اغلب)، شما باید بدانید که چگونه به رسمیت بشناسید و استفاده از هر دو جمله معلوم و مجهول را بکار گیرید.

ترکیب خوبی از فعل های معلوم و مجهول نیاز است که در جملات انگلیسی خود استفاده کنید، زیرا موجب متنوع و رنگارنگ تر شدن جملات آن ها می گردد. از انجام این کار ترس نداشته باشید.

8. در هنگام استفاده از اسم های جمع، دقت کنید:

گاهی اسم مفرد نشان دهنده یک گروه از مردم و یا مجموعه ای از چیزها است. اما آیا باید فعل آن به صورت مفرد بیان شود یا جمع؟ آیا کلمه “خانواده” مفرد است یا جمع؟ آیا “دولت” جمع است یا مفرد؟ در مورد جمعیت و یا گله چطور؟ این نوع اسم ها به عنوان اسم های جمع شناخته می شوند. شما آن ها را با توجه موضوع و در شرایط مختلف استفاده می کنید.

در ابتدا در نظر بگیرید که آیا شما از زبان انگلیسی بریتیش استفاده می خواهید کنید یا انگلیسی امریکایی؟ در انگلیسی امریکایی، اسامی جمع معمولا یک فعل مفرد را به خود می گیرند. به عنوان مثال:

His family really loves him.
The government is considering the issue.

دو استثنا مهم است که شما به احتمال زیاد در گفتگو های خود به طور اتفاقی با آن ها روبرو می شوید وجود دارد، کلمه های “police” و “people”. پلیس و مردم همیشه یک فعل جمع را به خود اختصاص می دهند.

The police are beginning to investigate the issue.
People like to go on holiday.

با این حال، در انگلیسی بریتیش، اسم های جمع ممکن است با توجه به بقیه جمله، یک فعل جمع یا مفرد به خود بگیرند. اگر اسم دسته جمعی نشان دهنده یک گروه عمل به عنوان یک واحد باشد، فعل مفرد می گیرد. اگر اسم دسته جمعی برای چندین نفر یا همه چیز به طور مستقل عمل کند، فعل جمع می شود. به عنوان مثال:

The team is winning.
His family are visiting the museum.

نکته شماره 6 را مجدد نگاه کنید و آن را به خاطر بسپارید تا هرگز در استفاده از افعال جمع دچار مشکل نشوید.

9. همیشه از جملات کامل استفاده کنید:

اساسی ترین جمله در زبان انگلیسی دارای دو عنصر است که شامل فاعل و فعل می باشد. داشتن یک فاعل و فعل حداقل شرط برای جملات انگلیسی است. اگر هر کدام از این موارد مفقود شوند، جمله معنی خود را از دست می دهد. قطعات جمله نباید به تنهایی استفاده شوند.

این نکته را به یک قانون برای خودتان برای همیشه استفاده کنید و جملات را کامل بنویسید. بررسی کنید که یک فاعل و یک فعل در جمله شما وجود داشته باشد. اگر که اینگونه نیست آن را اضافه کنید. با اتصال دادن بخش های یک جمله، جملات پیچیده تر بوجود خواهد آمد و موجب افزایش کیفیت صحبت ها و نوشتار شما خواهد گشت.

10. از "پی پرسش" برای راحتی کار خود استفاده کنید:

شما به احتمال زیاد دیده اید سوال های کوتاهی را که گاهی اوقات به پایان یک جمله اضافه می شود، همانند “don’t you?”. این تگ سوال نامیده می شود و آن ها شسته و رفته هستند. آن ها می توانند کار شما را ساده تر کنند، به خصوص در یک مکالمه انگلیسی، چرا که آن ها به شما اجازه می دهند تا به راحتی به نوبه خود اظهارات خود را بیان کنید.

قاعده نوشتن یک برچسب سوال ساده است. اگر فعل اصلی جمله مثبت باشد، برچسب سوال به شکل منفی آن نوشته می شود. اگر فعل اصلی جمله منفی باشد (“not” داشته باشد(، برچسب سوال به شکل مثبت آن بیان می شود. یک تگ پرسشی همیشه با فعل اصلی جمله مطابقت خواهد داشت.

11. از حروف اضافه "آویزان" می توانید استفاده کنید:

هرگاه که یک حرف اضافه از مفعول خود در جمله جدا می گردد و یا وقتی که هرگز مفعولی ندارد، به آن حرف اضافه آویزان می گویند. یک اسطوره دستور زبانی وجود دارد که استفاده از حروف اضافه آویزان غیر قابل قبول است.

شما ممکن است افرادی که زبان مادری آن ها انگلیسی است را ملاقات کنید که خواهند گفت که معتقدند آن اشتباه است و برای پایان دادن به یک جمله با حرف اضافه نباید روبرو شد. با این حال، حروف اضافه اویزان یک خطای دستور زبانی نیست. در واقع، حتی اجتناب از بکار بردن حروف اضافه اویزان ممکن است برخی جملات را بسیار عجیب و نامفهوم کند. پس چنین جملاتی که دارای حروف اضافه اویزان هستند، درست می باشند.

امیدواریم که با مطالعه این مطلب توانسته باشیم که به بسیاری از سوال های گرامری شما پاسخ دهیم و توانید با بکارگیری صحیح این نکات گرامری در تمرین های خود، سطح زبان انگلیسی خود را ارتقاء دهید.

برای شروع دوره خود، فرم ثبت نام را تکمیل نمایید و با ما تماس بگیرید.